Voordat ik aan de coachopleidingen begon, volgde ik trainingen over verbindend communiceren. Dat begint met verbinding met jezelf. Bij je gevoel komen, herkennen wat je onderliggende behoeften zijn. Als je dat weet, kun je je beter verbinden met de ander. In de coach opleiding van Groundwork kwam dit (natuurlijk) weer terug. Ik had er lange tijd gemengde gevoelens over, vond het moeilijk me dit eigen te maken. Opletten en voelen wat er in mij leeft, me bewust worden van wat ik nodig heb… het voelde zo zelfgericht. Hoe moest ik dat zien in het licht van de christelijke waarden (zoals je ego opgeven, anderen dienen) die ik had meegekregen? Is het wel goed om zoveel met jezelf en met je eigen behoeften bezig te zijn? Doe ik dan anderen niet tekort?